28 yaşındaki sanatçı, politikacıları belli bir mesafeyle çizdi ve onları ünlü kişilikler olarak değil, öncelikle konuları olarak algıladı. Portrelerine gelen farklı tepkiler onu etkilememiş. Amacı komisyonu mümkün olduğunca iyi bir şekilde yerine getirmek ve tüm özneleri yakalamaktı.

Milein Cosman'ın Federal Şansölye Konrad Adenauer ile karşılaşması, bir portre sanatçısı olarak kendine olan güvenini ve profesyonelliğini kanıtladı. Bir basın toplantısında, genç sanatçı onu hareket halinde çizmiş ve ciddi ifadesini yakalamıştı. Adenauer bu tasvirden memnun kalmamıştı. Bu nedenle Cosman'ı Rhöndorf'taki evinde mevcut bir portresini çizmeye davet etti. Cosman bu daveti öfkeyle geri çevirdi. Bu deneyimden sonra Adenauer, iki hafta sonra siyasi karikatürist Victor Weisz'ı kabul etmeyi reddetti.

1949 sonbaharında Milein Cosman, İkinci Dünya Savaşı'nın sona ermesinden bu yana ikinci kez Almanya'ya gitti. Yahudi bir anne babanın çocuğu olarak, Nasyonal Sosyalist zulüm tehlikesi nedeniyle anavatanını terk etmiş ve Büyük Britanya'da sürgüne gitmişti.

Sanatçı, haftalık "Heute" dergisinden aldığı siparişin kendisini Bonn'a ve dolayısıyla anavatanı Rheinland'a getirmesinden büyük mutluluk duydu. Ren aksanını dinledi ve Ren nehri boyunca uzanan manzarayı seyretti.

Cosman, dönemin Alman Federal Meclisi Başkan Yardımcısı ve SPD'li politikacı Carlo Schmid'den etkilendi. Ancak Schmid onu Almanya'ya dönmeye ikna etmeye çalıştığında Cosman bunu reddetti. Portre sanatçısı için geri dönüş düşünülemezdi.