CDU i CSU mają razem 142 mandaty, SPD 136 mandatów, a FDP 53 mandaty. Deputowani z Berlina Zachodniego są również reprezentowani w Bundestagu. Nie są oni jednak uprawnieni do głosowania ze względu na prawo alianckie. Berlin Zachodni nie miał statusu kraju związkowego. Tylko 28 kobiet należy do pierwszego Bundestagu; reprezentowanych jest jedenaście partii i dwóch niezależnych posłów.
Paul Löbe, w wieku 73 lat najstarszy poseł do parlamentu, a tym samym najstarszy przewodniczący, otwiera posiedzenie inauguracyjne 7 września 1949 r. w dawnej sali gimnastycznej Akademii Pedagogicznej w Bonn, która służy jako sala plenarna. Poseł SPD był już przewodniczącym Reichstagu w czasach Republiki Weimarskiej. W nowym Bundestagu zasiadał jako poseł z Berlina Zachodniego i dlatego nie miał prawa głosu. Löbe pozostaje w parlamencie przez pierwszą kadencję. Erich Köhler zostaje wybrany przewodniczącym Bundestagu na pierwszej sesji 346 głosami za, przy 41 wstrzymujących się.
Wielu członków CDU/CSU opowiada się za wielką koalicją z SPD ze względu na poważne wyzwania stojące przed młodą Republiką Federalną i niewielką przewagę CDU/CSU. Jednak koncepcje polityki gospodarczej są zbyt odległe. Burżuazyjna koalicja z Wolną Partią Demokratyczną (FDP) i Niemiecką Partią (DP), do której dążył przewodniczący frakcji CDU/CSU w Bundestagu, Konrad Adenauer, ostatecznie zwycięża. SPD pod przewodnictwem Kurta Schumachera przechodzi do opozycji.
Podczas pierwszej kadencji Bundestagu wprowadzono 805 inicjatyw ustawodawczych, z czego 472 to projekty rządowe, 32 to inicjatywy Bundesratu, a 301 to inicjatywy Bundestagu. Łącznie w pierwszej kadencji Bundestag uchwalił 545 ustaw.
Wszystkie sesje pierwszego Bundestagu do przedostatniej sesji w dniu 3 lipca 1953 r. włącznie odbywały się w sali plenarnej Bundeshaus w Bonn, budynku Akademii Pedagogicznej, który został rozbudowany od 1948 roku. Na ostatnie posiedzenie w dniu 29 lipca 1953 r. Zgromadzenie zebrało się po raz jedyny w swojej historii w Kolonii, w dużej sali nadawczej ówczesnego radia Nordwestdeutscher Rundfunk, ze względu na prace remontowe w sali plenarnej. Stara sala plenarna Bundestagu zostaje zburzona w 1987 roku.
